Misschien is dát wel de reden dat mijn relaties meestal geen lang leven beschoren waren: omdat ik haar steeds weer probeerde te begrijpen. Probeerde.
Want wat is het toch fascinerend: dat een vrouw geen ijsje koopt voor de smaak, maar om te genieten van het weer. En dat ijsje smaakt veel lekkerder als je ‘m verdiend hebt. Of juist omdat het impulsief is. Sterker nog: jullie kunnen er van genieten om géén ijsje te nemen!
Ik doe wel eens pogingen om zulke dingen te voorspellen, maar daar is geen beginnen aan.
Voor vrouwen is het heel normaal: je in elkaar verplaatsen. Maar als twee mensen voor elkaar gaan denken… dan wordt het al gauw heel ingewikkeld.
Nee, dan kan je beter gewoon een ouderwetse vent hebben; jij denkt voor hem en hij ook. Dat houdt het allemaal een beetje overzichtelijk.
Jullie zorgen ook regelmatig voor misverstanden door ons op een vrouwelijke manier benaderen. “Waarom smst hij niet terug?” Waarschijnlijk omdat ie midden in een computerspelletje zit of met zijn vrienden voetbal aan het kijken is, maar dat zie jij natuurlijk niet.
Jullie zeggen vaak dat wij jullie niet begrijpen en dat we zulke simpele wezens zijn. Over dat laatste durf ik te twisten. Maar je kunt je in elk geval voorstellen dat we ánders zijn.
Dus lanceer als ie straks jullie tweejarig jubileum vergeet, of niks over je nieuwe hairdress zegt, niet meteen een complot-theorie. Dat we jullie niet kunnen doorgronden, betekent ook dat we wel eens onaangepast gedrag vertonen.
Het is kiezen of delen dames! En volgens mij is de keuze duidelijk: eigenlijk wíllen jullie helemaal niet doorgrond worden. Als ik iets geleerd heb is dat het wel. Bovendien: het is ook helemaal niet leuk. Het is jullie macht en tegelijkertijd jullie charme. Dat we af en toe met onze handen in ons haar zitten, maakt ons niet uit. Dat zit toch wel.