Doorgeslapen

‘Jop, wakker worden! Jop!’ Ik open mijn ogen. Ik zie Frank. Hij oogt verward. Ik kijk om me heen, zie lege plekken, een voorbijflitsende stad. Waar ben ik? Ik open mijn kurkdroge mond. ‘Waar, waar is de rest?’ We zitten in de bus. De bus die ons terug zou brengen naar ons appartement, na een lange avond met veel drank. De bus die minstens acht anderen van ons vervoerde. Anderen die nu spoorloos zijn verdwenen, dringt tot me door. Frank

Lees verder

Zelfde liedjes

Het moet de opmerking van Tim Knol geweest zijn in het interview vandaag in NRC Next. Of nee, die ene intrigerende en treffende zin in de OOR-recensie van het dEUS-optreden in Trouw. Nee, het was de combinatie van die twee. Ineens waren daar twee inzichten. Twee totaal verschillende, maar toch zo samenhangende inzichten. Eerst die paar zinnen van recensent Raymond Rotteveel over dEUS die ik louter knikkend kon lezen, herlezen. ‘Morticia Chair, oudje van debuutalbum Worst Case Scenario laat ook

Lees verder

Kattenliefde, kattenhaat

Daar zitten ze al. Wachtend, heen en weer wippend en langs de deurpost schurend. Het raam kopjes gevend, met de pootjes krabbend over het glas. Ongeduldig, om mij te zien. Nou ja, om mij te zien? Om mijn aandacht te krijgen zul je bedoelen. Want dat is waar katten voor leven: eten, drinken en vooral zoveel mogelijk aandacht, liefst exclusief en anders in elk geval iets meer dan de ander. Niet voor niets worden honden wel dienaars genoemd en katten

Lees verder

Over groente, fruit en andere onzinnige zaken

De avond eindigde met een prikkelende kwestie. Een niet alledaags maar wel toepasselijk dilemma, op deze onwerkelijk zomerse maar zeer mensvriendelijk vormgegeven paasdag. Een onderwerp dat een mens vaak voor zich uit schuift, maar dat op een dag als vandaag schreeuwt om een oplossing. Nu of nooit zelfs: Wat is nu eigenlijk het verschil tussen groente en fruit? En duivels vraagstuk waarop hij zelf, evenmin als zijn tafelgenoten, direct het antwoord wist. Ook Google gaf geen uitsluitsel. Wikipedia meldde zelfs:

Lees verder

De blousejesmythe

Hij zegt het zeker te weten. Dat blousejes meer vrouwen aantrekken. Ik kijk om me heen. We staan vlakbij de bar, en zie niets anders dan dat: geruit, gestreept, egaal, gestreken of nonchalant gekreukt. Blousejes. ‘Weet je het zeker’, schreeuw ik in zijn oor. Iedereen draagt er namelijk een. ‘Ja, als ik al sjans had, dan was het op avonden dat ik zo’n ding droeg’, antwoordt hij. ‘Nee, lekker vind ik het niet, maar ja. Je wil toch wat. Alleen

Lees verder

Lego-auto

Soms kan poëzie zo eenvoudig zijn. Hoef je er niet voor te gaan zitten, geen liters alcohol of luttele grammen andere geestverruimende stoffen voor te nuttigen. Hoef je er alleen maar je ogen voor open te houden. Te laten doordringen wat je daar, op dat muurtje aan de Utrechtse gracht, ziet staan.

Lees verder

Geef het toe schrijver: je bent een merk

Ze was misschien wel de meest spraakmakende gast op het symposium van de Freelancers Associatie afgelopen vrijdag. @Marketingmeisje Anouk Binkhuysen sprak over haar pas opgerichte uitgeefinitiatief QBF en vooral over wat dat bedrijf poogt te doen: het merkdenken centraal stellen om het maximale uit de schrijver en zijn product te halen. De schrijver, betoogde Binkhuysen, is niet langer een producent van letters, van bladzijden, van een verhaal. Nee, de schrijver is een ondernemer met als product zijn eigen merk. Ze

Lees verder

Maar nu heb ik er een

Soms doe je zo’n aankoop. Eentje die je de eerste pakweg dertien dagen in een staat van euforie doet verkeren.  Zo eentje waarmee je iedereen in je omgeving tot in den treuren lastigvalt. Zo eentje waarvan je na twee minuten gebruik al denkt: waarom heb ik dit ding niet veel, heel veel eerder aangeschaft. Ik had er al een. Meer dan een jaar. Hij deed het best prima. Best prima ja, en daar bleef het dan ook bij. Hij kostte

Lees verder

Pindakaas in de koelkast

Er zijn dus mensen die hun pindakaas bewaren in de koelkast. Niet dat ik ze persoonlijk ken. Zulke mensen heb ik de afgelopen jaren stelselmatig uit mijn vrienden- en kennissenkring geweerd schuine streep verwijderd en in het geval van familie heb ik alle biologische banden verbroken. Luchtte op, moet ik zeggen. Toegegeven, iedereen moet natuurlijk zelf weten hoe hij of zij z’n huisraad indeelt en ik zal de laatste zijn die zich bemoeit met de afdeling levensmiddelen van andermans huishouden.

Lees verder

De kerstverdachte

Bijna heeft de duizeligheid haar ruw tegen de versierde kerstboom gesmakt. Ternauwernood is ze op de been gebleven terwijl ze beseft wat ze ziet. Ze gilt. Ze ruikt geen dennengeur, ook al is de boom levensecht en springlevend. Ze ruikt dood. Ze ziet dood, daar waar ze gisteren nog pakjes heeft neergelegd. Dood zoals ie zich alleen in de gruwelijkste films vertoont. Bloederig, met daaronder vlees even wit als haar eigen gezicht nu is. Ze wil niet meer kijken, maar

Lees verder