Apenstoned zit ik aan mijn bureau. Op mijn stage. Om tien voor twee ’s middags.
Hoe ik dat nou weer voor elkaar krijg?
Ach, ik dacht: wel weer eens leuk, zo’n onderzoekje. Het leven van een proefpersoon brengt steeds weer leuke verrassingen.
Nu kreeg ik vanochtend een flinke dosis THC, DCS of placebo toegediend en mocht ik allerlei leuke testjes doen. Zo vroegen ze me memory te spelen en dienden ze me schokjes toe om te kijken of het me nog wat deed. Ik wachtte lang op een werking maar deed de proefjes alsof ik niks geslikt had. Ik voelde me wel relaxed, maar dat was het dan ook.
Na drie uur ondertekende ik een papier waarop stond dat ik me goed genoeg voelde om naar huis te gaan (Jaaa, gaat wel goed hoor, chill!) en ging ik lekker lunchen met mijn collega’s. Ach het zal toch placebo geweest zijn.
Vrolijk aan het werk dus. Toen gebeurde het.
Het begint met het felle licht. Maar het is in tijden niet zo bewolkt geweest…. De muziek die uit mijn koptelefoon schalt klinkt ineens stukken intenser dan normaal. Ik verbaas me hoe mooi mijn stageverslag toch eigenlijk is. Wanneer de letters over het beeld beginnen te dansen, weet ik het zeker: ik ben stoned. Mijn collega merkt het ook, aan mij rooie oogjes.
Spontaan krijg ik inspiratie. Dit blog is live in stonede toestand geschreven. Uniek in zijn soort! Toch wel sterk, dat placebo-effect. Als het altijd zo gaat wil ik wel vaker voor proefkonijn spelen.