‘Kunnen ze me niet in coma brengen en over negen maanden wakker maken, als alles goed is gekomen?’ Je legde het staafje op tafel en kroop tegen me aan. Je wist het eigenlijk al een week, durfde het nog niet te testen, maar sinds vijf minuten stond het vast. Twee streepjes: één voor blijdschap, één voor blinde paniek. Na maanden van verhitte strijd en bittere rouw, waren we die eerste weken als zombies. Alsof we om alle zware emoties in
Lees verder‘Wat ben ik blij jullie weer te zien.’ De gynaecoloog schudt ons de hand en gaat ons voor richting zijn spreekkamer. ‘Zullen we maar meteen even gaan kijken?’ Hij wijst naar de onderzoekbank. We knikken. Je gaat liggen, haast routineus, ik neem plaats op de stoel naast je en pak je hand vast. Een paar maanden terug strandden we hier, bij een week of elf. En drie weken geleden kwamen we weer voor het eerst voor een echo. Toen we niet aansloegen op de vrolijke
Lees verderNerveus staat de vrouw heen en weer te wippen. Ze kijkt op haar telefoon, werpt een schichtige blik op haar tas naast het tafeltje, en tuurt dan weer naar het volle Scheveningse strand. Haar man is net al de mensenmassa in gedoken. ‘Als je ook die kant op wil, kan het hoor, dan letten wij wel even op jullie spullen,’ zeg jij.Even twijfelt ze ‘Oh, dat zou heel fijn zijn. Ons dochtertje is vier en die…’ Ze schuift de grote
Lees verder