Vandaag drinken we champagne. De plastic glaasjes staan klaar, naast de tafel vol lunchwaren. Straks zullen ze er zijn: mijn bijna-uitgever. Mijn literair agent. Mijn collega’s, die een glaasje meedrinken op het contract dat getekend gaat worden. Een nieuwe missie, die het zwarte gat na dit bijna voorbije blogproject verdrijft. Gisteren was anders. Toen was er een klein ritueel, nam ik voorlopig afscheid van dat andere manuscript waaraan ik zolang werkte. Dat komt later weer. Vandaag drinken we champagne. Kijken
Lees verderregular
Morgen drinken we champagne. Mijn eettafel. Een glas cognac naast mijn toetsenbord. Vijf jaar geleden begon de bal te rollen. Ik ontmoette een man. Een Duitser, Oost-Duitser om precies te zijn. Hij vertelde me zijn verhaal. Hoe hij vluchtte op de dag dat de Muur viel, van oost naar west. In Nederland verzeild raakte. Een nieuw leven opbouwde. En instortte. Een grensgeval. Ik sprak hem, week na week, zondagmiddag na zondagmiddag. Ik wilde een boek schrijven. We besloten geen verwachtingen
Lees verder‘Je gebruikt hem intensief hè?’ De jongen kwam achter de balie vandaan en bekeek mijn vouwfiets van top tot teen. Met de pen tussen zijn zwarte vingers krabbelde hij aantekeningen op een papiertje. ‘Klopt’, zei ik. Hij keek op. ‘Dan is ie ook wel wat onderhoud waard, inderdaad.’ Ik knikte. Sinds ik dagelijks met mijn vouwfiets naar mijn werk en klussen elders in het land rij, heb ik een vaste fietsenmaker. Geen standaard rijwielenoplapper met een collectie veel te dure
Lees verderTe mooi om waar te zijn. Dat was de eerste gedachte die in me opkwam toen ik de mail las. ‘De pil en bloedafwijkingen’ stond er in de onderwerpregel. Mijn anticonceptie-opiniestuk in de Volkskrant van vorige week donderdag was niet zonder reactie gebleven. In dat stuk riep ik op tot het genetisch testen van pilslikkende vrouwen op stollingsafwijkingen die het risico op trombose verhogen. Ik wist dat daar haken en ogen aan zitten. Niet alle trombosegevallen hangen samen met genetische
Lees verderEen paar weken geleden las ik Lord of the Flies. Een groep jongens strandt aan het begin van deze roman op een onbewoond paradijslijk eiland. Na de eerste schok besluiten ze dat er niets anders op zit dan te wachten op een passerend schip en er het beste van te maken. In harmonie leven ze samen en bouwen aan een structuur om dat vol te houden. Regelmatig komen ze bijeen om te vergaderen. Een van de jongens, Ralph, wordt tot
Lees verderWarm heb ik het. Nee heet. Ik heb zojuist een mail verstuurd waardoor ik een gat in de lucht zou moeten springen. Verdomme. Ik heb hier zo lang over nagedacht en nu ik de knoop heb doorgehakt kan ik niets anders doen dan staren naar het schermpje van mijn telefoon. Terwijl mijn trein verder dendert staan mijn gedachten stil. Het begon zo’n zes weken geleden. Een van mijn chefs nodigde me uit op gesprek. Hij wond er geen doekjes om:
Lees verderHet stond er toch echt. Tevergeefs probeerde ik de brok in mijn keel weg te slikken. Nog een keer las ik de tekst die zojuist op mijn beeldscherm was verschenen. Het stond er echt. Verdwaasd stond ik op van achter mijn bureau. Ik slenterde naar de lange gang, daar liep ik heen en weer, starend naar vloer en plafond. Ik dacht aan een half jaar eerder, toen de eindredacteur die me nu had gemaild en zijn collega me hadden uitgenodigd.
Lees verderHet begon aan een keukentafel, ergens in een Amsterdams appartement. Of eigenlijk, toen begon het voor mij, want het idee was al eerder ontsproten. We waren met een stuk of zes. We aten chocola en chips en dronken wijn, ik verorberde mijn meegebrachte salade met garnalen. Dat mocht ook. Ondertussen spraken we over wat ons bijeen had gebracht: een nieuw blad. Nieuwezijds moest het gaan heten, en nee dat ging geen probleem geven omdat er ook een uitgever met die
Lees verderHet leuke aan dit blog is dat het me dwingt tot de nodige zelfreflectie. Ik denk na over wat ik fijn en minder fijn vind aan mijn vak, en beleef alle dagelijkse werkzaamheden net wat bewuster dan normaal. Het is als een reisverslag: alleen al door dat bij te houden, maak je je vakantie de moeite waard. Al metadenkend kwam ik vandaag tot de kern van de liefde voor mijn vak: je leert van alles over jezelf en de wereld
Lees verderIn de vorige aflevering vloog Vogel uit, ging in de leer bij een beroemde zanger maar toen hij op eigen benen moest staan, raakte hij al snel in de put. Een beeldschoon vrouwtje lapte hem op, maar Vogel kon niet bij haar blijven. Hij moest op zoek naar zichzelf. Het tweede en laatste deel van de saga. Weer vloog Vogel urenlang. Dit keer was hij niet doelloos, hij zocht een plek die hem vrijheid en geborgenheid gaf. Hij doorkruiste weidelandschappen,
Lees verder