Jop de Vrieze

Aanstaande vrijdag is het dan eindelijk zo ver: de dag des oordeels. Op deze dag mag ik aan de wereld (lees: een examinator) tonen dat ik mijzelf op een veilige en verantwoorde manier in een vierwielig gemotoriseerd vehikel door mijn leefomgeving kan voortbewegen. Aan de voorbereiding zal het niet liggen, die was gedegen. In een zeer zorgvuldig opgesteld trainingsplan van uiteindelijk ruim tachtig uur werd mij bijgebracht wat er allemaal bij komt kijken om het voertuig aan de praat én

Laat ik maar meteen eerlijk zijn: dit stukje schrijf ik uit frustratie. Ik heb namelijk net weer ouderwets met mijn ouders en broertje een spelletje gespeeld. Onder het mom “gezellig samenzijn” liet ik mij er weer als vanouds inluizen en werd het spel op de tuintafel uitgestald. Hier had het gezin zich maanden op verheugd. Door een gebrek aan concentratie en interesse manoeuvreerde ik mij direct tijdens het voorlezen van de spelregels al in een kansloze positie. Dit resulteerde in

Na een paar maanden van intensief actief en passief bloggen, kan ik twee conclusies trekken: 1. Er wordt héél veel oninteressante en slecht geschreven troep gepubliceerd. 2. Als je je er een beetje in verdiept kun je verschillende soorten bloggers onderscheiden: – Fun-schrijvers Veel beginnende bloggers bevinden zich in dit onschuldige stadium. Ze hebben nog niet echt een idee wat ze willen schrijven, of ze iets te melden hebben of wat men met hun blogs zou moeten. Soms zitten hier

Een viroloog met smetvrees – Een kok met plankenkoorts – Een honkballer die van slag is – Een webmaster met meel-overgevoeligheid – Een boerin met koemelkallergie – Een glazenwasser met een vallende ziekte – Een duiker met koudwatervrees – Een metereoloog die het heen&weer heeft – Een uroloog zonder tijd – Een doortrapte karatekid – Een hovenier zonder nier – Een belegger zonder brood op de plank – Een getikte klokkenmaker – Een Indiaan zonder bison kit – Een conservatief

Koninginnedag is ieder jaar weer een evenement waar heel Nederland halsreikend naar uitkijkt. Mijn eigen stad Utrecht staat bekend om haar enorm gezellige koninginnenacht. Een kleine sfeerimpressie: Rond een uur of half tien arriveer je in de stad. Je bent duidelijk niet de eerste, want de straten zijn al gevuld met mensen. Mensen op zoek naar van van alles. Maar naar wat eigenlijk? De troep die hen aangeboden wordt door hun medeburgers zal hun doel niet zijn. En de kans

Als Hollanders leven we sinds jaar en dag in een zeurcultuur. De constante ontevredenheid heeft ons ver gebracht, maar je kunt ook overdrijven. Het laatste tijd wordt het alsmaar erger en dus is het hoog tijd om deze trend te breken: stop zinloos gezeik. Ga je druk maken om boeiende zaken of zeur niet. Ter introductie een lijstje met zaken waar we ons zo heerlijk druk om kunnen maken, terwijl we eigenlijk ook wel weten dat het totaal geen zin

Marco is mijn rij-instructeur. Hij is wat je noemt een echte ras-Utrechter, hoewel de passie voor de FC ontbreekt. Ik kan het altijd goed vinden met Marco. Als hij me ’s ochtends om een uurtje of acht ophaalt, heeft hij zelden een ochtendhumeur en hij is altijd relaxed. Gelukkig maar, want anders had ie me al lang een keer uit de auto gezet. Ik leer veel van Marco, veel meer dan alleen autorijden (of eigenlijk alles behalve dat… ) Marco